Og
vi trur han.
--- Når han Dag Magne ringer, så kjem eg, seier Åge enkelt om eldsjelen
Dag Magne Knapstad i Florø MC-klubb.
Åge Aleksandersen har vore i Florø mange ganger før. Største
opplevinga var for mange, utekonserten stadion i 1985 med allsong frå nær
3000 menneske. Åge var då på topp med plata "Leva Livet" og
"Eldorado".
Svingar
framleis. Men
framleis svingar det når den etter kvart 46 år gamle Namsosingen fritt
frir til publikum. Laurdag kveld var ikkje noko unntak. Åge kom
frå Grand Canaria til Haavebua for å kaste glans over 20-års festen
til Florø MC klubb, og vel 300 ønskte han velkommen. --- Er du blitt
pamp p dine eldre dagar med hus i syden om vinteren?
----
Eg likar godt lys og varme..., og eg oppheld meg deler av vinteren på
Kanariøyane, ja. Der skriv eg nye låtar. Bileta frå Noreg blir
endå klarere der nede. Snøen blir kvitare, dei nordiske kjenslene
sterkare, smiler ein sveitt Åge. Etter to timar på sena i strekk, gjer
det godt å få seg noko kaldt å drikke.
Føler
meg ikkje gamal.
--
Eg følar meg ikkje gamal i det heile, men reisene tek meir på
kreftene. Å ei anna side blir timane på sena meir verkelege no
enn før. Tankane på at eg har færre dagar framfør meg enn bak,
er der seier Åge. Handlingslamma
er ikkje karen av den grunn.
Nyleg kom plata ”Åge – med hud og hår” som er nominert
til spelemannsprisen.
Salet ligg mellom 60 –70 000 eksemplar og Åge rosar sine
musikarar. --- Då eg høyrde Håkan og Konstantin på
ein privatfest for to år sidan, fall eg pladask.
Eg presenterte meg, og sidan den gong har vi spela i lag fortel
Åge.
Nye
lydar. Dei
dyktige musikkarane er Håkan Henriksen på kontrabass, Terje Tranås på
keyboard, Steinar Krokstad på trommer, Gunnar Pedersen på gitar og den
bulgarske Konstantin Pop Christov på fiolin. ---
Eg likar nye lydar rundt øyrene og musikkforma no er total båsfri. ---
Eg er av den oppfatning at til verre eg er å plassere, dess betre,
seier Åge som røper at han fortida er nysgjerrig på afrikanske rytmar
og instrument.
|
Kristin Skau i duett med Åge på "Nysteikte
Wienerbrød" (fra
vårt 20 års jubileum i 1996) Foto: Dag Knapstad |
Wienerbrød
Laurdag
fekk publikum høyre ville kalypso-taktar i hgt tempo, eit imponerande
fiolinspel blanda med rolege låtar i velkjend stil.
Dei gamle kjenningane har fått ny innpakking.
Musikken er meir intens – og meir melankolsk.
Fleire sperra augo opp då vår alles Kristin Skau frå Musikkskulen
entra scena. Tett saman med Åge song ho ”Nysteikte Wienerbrød” Så
varmt og ekte var det at vi kjende den søte Winerbrød-lukta speise seg
ut i lokalet. ---
Blir blues det neste? --- Aldri.
Er ikkje det nordiske melankolien blues nok? spør Åge.
Stilbrot
Som om han har tenkt litt på stilbrotet med
låteskriving på Kanariøyane, kjem det plutseleg: ---
Eg har sett stabben fyr. Ein fantastisk flott plass… Tenk å sitte på
Stabben og skrive låtar, han ser draumane framførseg. ---
Får eg lov kjem eg, seier han bestemt. ---
Kva gjer du om ti år? --- Då kjem eg vel til 30 års-jubileet
her i Florø, lef Åge som smålåten kallar seg for ”leverandør av
bakgrunnsmusikk til det norske folk’s liv”.
|
|
|