|
ÅGE lyste det i raudt, kvitt og
blått frå den nye storscena. Tonane
fylde heile stadion, varierande i intensitet
gjennom tornande contry-rock, lyriske viser og dundrande, ram "heilrock"
Lyden
....
stod som ein veldig pulsator mellom åsane,
fløymde utover den bølgjande folkemassen, over
tirgrønne grasmatter og skråningar der
jonsokblomen bøygde seg, og rulla vidare inn
mellom mørke granleggar.
"Fire pils og ein pizza", Rio de
Janeiro",... rytmane, bassen slår rett i
kroppen og bankar innafrå som eit kollossalt,
felles hjarte.
Sola
glir
ned i eit lett skyopptrekk, glimrar lågt over
land. Du kjenner at lyset blandar seg seg
med lyden, spreier seg og glør ut i snøfonnene
som smeltar vekk i sildrande vann nedetter dei
gråblå fjellsidene nordafor fjorden.
Folk
sat
og stod. Dei yngre pakka seg framfor
scena, dei litt eldre og heilt små sat som
hekkande sjøfugl oppetter Storåsbakken.
Der var alt frå barnehagen til
gamleheimen. I alle fall hørde dei
konserten på Flora Aldersheim. Vi har
aldri sett slik publikumsblanding på ein
pop-konsert.
Alle
finn
noko i musikken til han Åge. Vi hadde han
med på båtturen i fjor sommar (i form av
"levva livet") og ungane sleit ut
kassetten dei tolv dagane dei budde
ombord. Og vi var der alle for å høyre
Norges-premieren på "Mens vi venter"
denne swingande fredagskvelden.... (hjs) |
|
-- Eg har alltid likt meg i Florø. Det
starta med Prudence i 1970, og aldri spelte vi for
anna enn stappfulle hus, sa Åge Aleksandersen på
eit spørsmål kvifor han la Noregs-premiæren hit.
-- det fall oss heilt naturleg. Vi
kjenner oss vel her, og har fått forhold til både
publikum og MC-klubben i byen.
Omtumlande år.
Det har våre 15 omtumlande år frå han kom som
eit av dei mange rockeband langs vegane med
enkelt utstyr, til dagens suksessfylte première
som ein av Noregs aller største artistar
Det var å bære instrument og
forsterkarar inn i gamle "fram", banke
rockelåtane inn i dansande tenåringar, og så
humpe vidare på dårlege vegar til neste jobb.
Ferja venta
No
kjem folk fjordavegs og fjordalangs. Ja fredag
venta Bremanger-ferja til kvart på ti, så folk
skulle få med seg heile konserten!! Ei husmor fortalde at ho hadde
hivd seg i bilen etter jobb i Nordfjord, kjørde
til Haukå og kom inn i den ferjekøa.
Ferja
gjekk i skytteltrafikk, men enda måtte mange
sette att bilane sine, og trenge seg saman så
mange som det gjekk hos andre som kom med.
Alt i febrilsk hast for å rekke Åge og
Sambandet.
Suksess
Etter "Lys og Varme" gjekk ordføraren
på Scena, takka Åge og overrekte ein plakat med
Flora sitt byvåpen.
Dette kallar dei suksess.
Men det er lenge sia kveldane med Prudece i
Fram. Det har kosta å komme hit han er i
dag. Åge er ingen moderne mediabroiler.
Han har gått vegen
fram. (hjs)
Sjå
også andre
stykke om konserten
|
