|
Blant anna skal han køyre
den kring 4.000 kilometer lange og legendariske "Route
66" mellom Chicago og Los Angeles. Legendarisk fordi den er
så myteomspunnen. Route 66 er også kalla "the Mother Road",
og er fellesnamnet på ei samling av dei mange hestetrakka og
diligence-vegane som vart køyrt opp av pionerane i Ville
Vesten. Den
offisielle fødselsdagen til den samanbindande bilvegen er 26.
november 1926.
"Vredens druer"
– I 1934 dreiv tørke og
sandstormar millionar av amerikanarar langs Route 66 på flukt
vestover. Mottoet var "California eller dø". John
Steinbeck levandegjorde denne perioden i 1939 gjennom familien
Joad i den
verdskjende romanen "Vredens Druer". Det er også han
som først brukar nemninga
"The Mother Road" på Route 66, fortel Bjarte
Ellingsund i ein samtale med Firdaposten.
I 1939 var Bobby Troup på
reise langs Route 66, saman med kona si. Her fekk han
inspirasjonen til å skrive "Get your Kicks on Route
66", og vel framme i Los Angeles selde han melodien til Nat
King Cole, og resultatet er vel kjent for dee fleste
musikkelskarar, legg Ellingsund til.
Organisering
Det er "Norwegian
Route 66 Association" med hovudsete i Bergen som
organiserer desse motorsykkelturane. Organisasjonen er ideell og
støttar restaureringa av den opphavlege Route 66 mellom Chicago
og Los Angeles.
– Det var surfing på
internett som spora meg til denne turen, fortel Elingsund.
23. juli reiser 24 menneske
av begge kjønn via Bergen/Oslo/Amsterdam til Chicago. Etter
overnatting der hentar
dei førehandstinga syklar og utstyr, blant anna ein rullande
verkstad med følgjebil/mekanikar og ein komplett sykkel på
hengar, om noko særs skulle skje.
Turen vil strekke seg over
14 dagar med etappar som varierer mellom 30 og 60 mil, og alle
overnattingar er førehandstinga. Det blir høve til å variere
mellom køyring og å sitte på, alternativt vere med følgjebil
på enkelte etappar. Det skal vere ei oppleving, og ingen
sportsprestasjon.
Til Los Angeles
Det er uråd å gå i
detaljar, men vi kan m.a. nemne at dei skal passere Springfield,
der Abraham Lincoln hadde barndomsheimen sin, og der han også
er gravlagd. Vidare rullar dei tunge doningane gjennom Tulsa,
Amarillo, Santa Fe, Albuquerque og Winslow. Her blir det ein
avstikkar til fantasiske Grand Canyon for å nyte solnedgangen
der. Vidare mot Barstow, og dei skal vere framme i Los Angeles
3. august.
Då har dei køyrt gjennom
statane
Illinois–Missouri–Kansas– Oklahoma–Texas–Mexico–
Arizona
og California.
I Los Angeles skal dei
levere frå seg dei velbrukte syklane og utstyret til avtala
forhandlar. Og etter ein avskilsmiddag deler følgjet seg. Nokre
reiser attende til Norge, nokre dreg på gruppereise til Hawaii,
og nokre får familien over frå Norge for å feriere vidare i
dette fantastiske landet.
|
Langs
California- kysten
For Bjarte Ellingsund sin
del blir det å gje seg tid nokre dagar i California. Han var
der for to år sidan, og det gav meirsmak.
– Etter fire–fem døger
i Santa Monica/Hollywood er planen at eg reiser saman med nokre
andre interesserte den gamle riksvegen langs kysten (Hwy 1) opp til San
Francisco. På vegen stikk vi innom Malibu og får eit glimt av
dei feterte filmstjernene sitt bustadområde. Vidare til Santa
Barbara, og kanskje slepp vi inn på ranchen til Ronald Reagan (Rancho
del Cielo) som ligg på høgdedraget der, eller vi stikk innom
Monterey/Carmel ved havet der Clint Eastwood er borgarmeister,
gliser Ellingsund.
Men
mest interessant blir det om dei får kontakt med folk som skal
ha utvandra frå Flora tidleg på 1900-talet. Ellingsund har høyrt
at det skal vere etterkomarar frå ein aktiv næringslivsmann
herifrå som slo seg ned i dette området. Næringsvegen i
Monterey på den tid var nemleg brislingfiske, og det var ting
som dei hadde greie på i gamle Florø på den tid då
hermetikken kom i drift frå tida kring 1910.
Dei har også tenk seg
innom Salinas, fødebyen/gravstaden til John Steinbeck som ligg
langs denne ruta. Vidare passerer dei Paso Robles, der
filmlegenda James Dean omkom
i eit vegkryss i sportsbilen sin.
Til San Francisco kjem dei
via Oakland Bay Bridge, etter seiande meir imponerande enn
Golden Gate.
Den store togreisa
Etter
eit par dager i San Francisco startar den "store togreisa"
med Amtrak (amerikanske jernbanen) som går frå San Francisco
og tvers over kontinentet til New York.
– Vi har kjøpt
amerikanske togpass som er berre for utlendingar. Desse kostar
450 dollars og gjeld for 15 døger i heile landet. Vi kan kan
"komme og gå" med alle tog vi vil.
Vi vil først reise
ei rute som blir kalla for
Californian Zephyr, av mange definert som den finaste
togruta i USA. Ruta går bl.a. gjennom Sacramento, hovudstaden i
California, passerer Reno (Nevada), over Rocky Mountains via
Salt Lake City (Utha), Denver (Colorado), Omaha (Nebraska), og
endar i
Chicago. Det trengst ei tjukk bok for å nemne dei stader og dei
opplevingar som ligg langs dette sporet, seier Ellingsund, og
gler seg stort.
Etter nokre dagar i Chicago
går turen vidare langs Capitol
Limited. Dei køyrer langsetter Lake Michigan til bl.a.
Cleveland, Pittsburg og til Washington DC.
– Her blir det berre å
sortere, uråd å få med seg alt.
Etter nokre dagar i hovudstaden gjer vi klar for siste etappe
med Amtrak. Toga er fantastiske med bua glastak i 2 etasjar, og
med den utsikta. Etappen er Washington–New York, og ruta blir kalla
Metroliner. Marsjfarten mellom byane er 220 km/t. Vi skal innom
bl.a. Baltimore og Philadelphia før vi kjem til
"The Big Apple" om ettermiddagen. Vi får håpe
på nokre dagar til gode i New York før flyet letter fra John
F. Kennedy-flyplassen med kurs for Norge og Florø. Då skal vi
ha lagt bak oss ei strekning på ca. 11.000 km i Nord-Amerika
med motorsykkel, bil og tog, fortel Ellingsund.
Vi treng ikkje fortelje at
han gler seg umåteleg til turen.
Harald J. Stavang
57
75 73 02 harald.stavang@firdaposten.no
|
